Robert Schram heeft de literaire wereld verblijd door een scifi-roman te schrijven. Het boek is een roman met sciencefiction aspecten. Door de eigenzinnige schrijfstijl leest het boek zoals iemand het dagelijks leven ervaart. De hoofdpersoon keert tijdens een romantisch avontuur vaak in gedachten terug naar eerdere gebeurtenissen uit zijn leven.
Het boek is geschreven omdat de auteur zich afvraagt waarom de wereld is zoals die nu is. Zou de huidige consumptiemaatschappij niet anders, of beter kunnen worden georganiseerd. Naar een maatschappij waarin de mens weer centraal staat, en niet de economie.
“Ik heb de indruk dat veel mensen zich momenteel verloren voelen in de huidige matrix, alleen kunnen zij hier nu weinig mee. Iedereen is als het ware ‘verplicht’ in de mallemolen van het leven mee te draaien. In feite staat dit een verdere geestelijke ontplooiing van het individu en de mensheid in de weg. Iedereen die in deze maatschappij meedraait, werkend of studerend, zal denk ik begrijpen wat ik bedoel. We gaan gebukt onder een hoge werkdruk, hebben veel verplichtingen en weinig vrije tijd. Vrijheid leidt echter tot geestelijke ontwikkeling.”
Robert heeft zijn boek in vier hoofdstukken ingedeeld met een aantal paragrafen waarbij de hoofdpersoon gedurende het verhaal allerlei ‘bespiegelingen’ heeft. “Tijdens het schrijven ontspon het van oorsprong romantische verhaal als vanzelf richting
sciencefiction. Ik ben er in meegegaan waarbij het boek uiteindelijk weer eindigt in romanstijl.”
De titel ‘Jonkheer van Avignon – de bespiegelingen in mij’ heeft betrekking op een man die in de loop der jaren zichzelf is verloren in de maatschappij. Hij tracht eerherstel te vinden in Avignon, een voor hem onbekende stad. 'Iets' stuurt hem richting Avignon waar hij een voortdurende strijd voert tussen zijn gedachten en de wereld om hem heen. Hij heeft tijdens zijn avontuur veel gesprekken met andere mensen, maar vooral met zichzelf.
Schram zegt over zijn stijl: “De bespiegelingen van de hoofdpersoon keren altijd weer terug naar de verhaallijn, hetzij direct, hetzij indirect. Hierbij draait het om een vorm van tijdsprongen tussen gedachten, eerdere ervaringen, dromen en werkelijkheid.”
Robert wil met de bespiegelingen en de scifi, welke door de verhaallijn zijn verweven, de lezer prikkelen en uitdagen de rode draad in het verhaal te vinden, vast te houden en in de praktijk toe te passen. De auteur meent dat dit boek veel herkenbare momenten op zal leveren en dat de aandacht van de lezer zeker zal worden beloond.
